مدت‌ها پیش متوجه شدم کنار آمدن با بی‌اعتباری و بدنامی، ساده‌تر از کنار آمدن با عذاب وجدان است.

المپیک تموم شد و دوباره برگشتم به تنظیمات کارخانه.یعنی استرس جنگ.

دیروز یکی از همکارها گفت امشب میزنن و تموم دیشب من کابوس میدیدم و صبح بهش گفتم چرا الکی بهم استرس دادی،خبری نشد،میخنده میگه نمیدونستم استرس میگیری و منم تو دلم گفتم خاک بر سرت و قربون لبات.

دیشب عزیز دل نظریه جدیدی رو مطرح کرد و اونم این بود که توی ماه صفر حمله انجام نمیشه،با این حساب تا ۲۳ روز دیگه حمله ای نخواهیم داشت.یه نفر دیگه هم گفت تا بعد اربعین حمله نخواهد شد.اگر این دو نظریه رو در نظر بگیریم روی کاغذ حداقل تا یک ماه دیگه حمله ای نخواهد شد.

حالا به جز عبارت "جنگ ایران و اسرائیل" عبارت های "الحرب فیمابین الایران و الاسرائیل " و "war iran vs israel" رو هم سرچ میکنم.تا ببینم توی سایتهای دیگه چی نوشته.

یه خبری هم اومد که جنگ محدود هست اما چند روز طول میکشه.خلاصه که دریایی از استرس هستم که ساحل نداره ولی امیدوارم که اتفاق بدی واسه هی کدوممون پیش نمیاد.