موضوع این است که ترس نمی‌تواند بیش از آرزو آزاردهنده باشد.

در آینده ای که دور نیست و بسیار نزدیکه به وسیله هوش مصنوعی به طور مستقیم و آنلاین و تصویری میتونی هر مدل دختری که دلخواهت هست رو درست بکنی و باهاش ویدیو چت بکنی و هر کاری بهش بگی واست بکنه و زبونت رو هم راحت بفهمه و باهات حرف بزنه.

چقدر جق قراره بزنیم در آینده.

هر کدام ما به نوعی پس از مرگ مون به زندگی ادامه می دیم. در یاد سایر آدم‌ها، در یاد بچه‌های مان و در چیزی که خلق کردیم.

یه وبلاگی هم بود قبلاها به اسم دورسین.اونم وقتی میخوندم میترسیدم.

به عقیدهٔ من، ترس اثرگذارترین ابراز برای نابودی یک شخصیت و روحِ مردم است.

من از تیتراژ پایانی سریال پایتخت می ترسم.

زندگی دربارهٔ پیدا کردن خودت نیست. زندگی دربارهٔ ساختن خودت است.

جدای از سلامتی و دل خوش و جیب پر از پول یه سه چهار تا آرزوی کوچیک و دست یافتنی دارم برای سال ۱۴۰۴ که امیدوارم محقق بشه.

اول این که خدا بهم یه بچه دیگه بده

دوم بتونم یه کوییک بخرم.

سوم کالابرگ الکترونیک هر ماه یا دو ماهی یک بار باشه

چهارم.سقف قابل وصول مهریه رو مجلس بیاره روی چهارده سکه.

پنجم یوتیوب رفع فیلتر بشه

ششم خونه تهران فروش بره و شیراز یه خونه بخرم

هفتم دوره حسابداری ام رو برم و توی کارم پیشرفت بکنم.

همین.حالا ایشالا تا آخر سال ۱۴۰۴ به همشون برسم.

تحمل محرومیت‌های معنوی خیلی دشوارتر از تحمل محرومیت‌های جسمی است.

این جور چیزا رو من معمولا تو کانالم میگفتم که مخاطب خاص تری دارم،ولی خوب الان کانال ندارم و مجبورم رمزی اینجا بگم.

امروز اولین ۱۴۰۴ رو زدم.از یکی دو هفته قبل ۱۴۰۴ هم نزده بودم و تقریبا ۳۰ روز بود که نیومده بود.برخلاف همیشه که سفت و سفیده و مثل فرنی میمونه این بار رنگش زرد و رقیق بود.مثل آب عنبه بود.الان یه حس خیلی خوب دارم.وقتی میزنم ذهنم باز و آزاد میشه و ابرای تیره از ذهنم برداشته میشه.

عیدتون مبارک باشه.

از اونجا که یه آدم میتونه یه هیولا بشه، یه هیولا هم میتونه یه آدم بشه

شما که تلویزیون ایران و صداوسیما رو اصلا نگاه نمیکنید.

ولی قبل اذان مغرب شبکه ۳ یه برنامه ای داره به اسم محفل که خیلی قشنگه و تلاوت های قرآنی اش بینظیره،همزمان هم شبکه چهار برنامه زندگی پس از زندگی رو پخش میکنه.خلاصه که این دو تا برنامه خیلی عالی هستن.وقتی محفل رو میبینم بغضی میشم و وقتی زندگی پس از زندگی رو میبینم میترسم.

گذر زمان، می‌تواند آدمی را تا حدّ یک کودک حسّاس و نازک کرده باشد.

فیلم قیف رو دیدم،رضا عطاران نقش اولش بود.من هیچ وقت فیلمی رو تخریب نمی کنم.ولی واقعا فیلم بدی بودحتی کمدی سخیف هم نبود.هیچی نبود،بی ربط و بی سر و ته.

بعد نشستم یک قسمت از سریال در انتهای شب رو دیدم.پارسا پیروز فر توش بازی میکنه.خیلی خوش ساخت بود قسمت اولش رو دیدم و خوب پرداخته بود به مشکلات.منتهای مراتب کسی که مرودشت یا میناب یا بندرعباس یا نطنز یا ایلام باشه خیلی خوب به عمق پیام فیلم پی نمیبره.باید توی اون کثافت تهران زندگی کرده باشی تا بفهمی چی میگه.قسمت اول سریال عالی بود.حالا میرم بقیه اش رو هم میبینم.

طفل معصوم هم چند روز بود پی پی نکرده بود،عزیزدل تنقیه اش کرد و یه ربع بعد توی بغلم یه پی پی گنده کرد و خوشحالمون کرد.

پانوشت:قسمت دوم"در انتهای شب " رو هم دیدم.این قسمتش هم جالب بود.

پانوشت یک روز بعد:قسمت سومش رو هم دیدم.یه پیچش داستانی عجیبی داشت.

نرم نرمک میرسد اینک بهار

یک سال از بودن با شما خوانندگان و همراهان گرامی گذشت.

در سالهای گذشته خیلی ها برای این که ما بچه دار بشیم دعا کردن و از برکت دعاهای شما و لطف خدا امسال لحظه تحویل سال یه نی نی زیبا و قشنگ توی بغلمون.از دعاهای خیرتون یک عمر ممنون هستم.تو سال جدید امیدوارم جنگ نشه و دیگه بیشتر از این اوضاع بد نشه.

دوستتون دارم

بوس به صورت ماهتون

عیدتون مبارک.

این چیزی نیست که من واقعاً دیدم، اما چیزی که درنهایت به خاطر می‌آوری، همیشه آن چیزی نیست که شاهدش بوده‌ای

دو تا موضوع خوشحالم کرد امروز.

رئیسم گفت سال جدید پنج شنبه ها تعطیله،حقوقم با این افزایش دولت ایشالا به بیست تومن میرسه دیگه.

خدایا شکرت.ایشالا سال جدید واسه همه سال خوبی باشه.خیلی خوشحالم.خیلی زیاد،خصوصا که پنج شنبه ها هم تعطیل شد.آرزوم برآورده شد.خدا به رئیسم خیر بده.

امروز که از اداره اومدم بیرون با خودم گفتم تا هفت هشت روز دیگه نمیرم سرکار،اصلا باورم نمیشد.این سه سال اخیر رو که کار نمیکردم و قبل از اون هم تو بیمارستان بودم و اصلا تعطیلی نداشتیم.خیلی خوشحالم.تو پوست خودم نمیگنجم.

مشکل زندگی پاسخ‌های بی‌شمار نادرست انسان به زندگی می‌باشد.

یه ترانه ساسی مانکن خونده که توش هی میگه :هیهات من الذله.حالا توی همین وبلاگ های بلاگ اسکای یه خانمی نوشته بود پسرم ترانه ساسی رو گوش داده و گفته این جمله یعنی چی منم گفتم نمیدونم مامان حرف بدیه.مغزتو گاییدم بشر.یه خواننده ای هم داشتم توی  وبلاگ قبلی،بچه اش قلیون دیده دست مردم گفته مامان این چیه؟اونم گفته مامان جون این دارو هست،آدمهای مریض استفاده میکنن،مغزتو گاییدم بشر.یه بار خسته و پاره سوار بی آرتی بودم تو میدون فردوسی بچه بغل مامانش بود به مامانش گفت :مامان این پیرمرده کیه؟ننه اش هم گفت :این امام خمینیه.مغزتو گاییدم بشر.

کتاب نمیخونید و مطالعه ندارید،لااقل برین تو ویکی پدیا،تو گوگل،تو هوش مصنوعی،مغز پوکتون رو گاییدم.هی میخوام دم عیدی چیزی نگم نمیشه.با این ضریب هوشی انتظار دارین آخوندها هم برن؟