نرم نرمک میرسد اینک بهار

یک سال از بودن با شما خوانندگان و همراهان گرامی گذشت.

در سالهای گذشته خیلی ها برای این که ما بچه دار بشیم دعا کردن و از برکت دعاهای شما و لطف خدا امسال لحظه تحویل سال یه نی نی زیبا و قشنگ توی بغلمون.از دعاهای خیرتون یک عمر ممنون هستم.تو سال جدید امیدوارم جنگ نشه و دیگه بیشتر از این اوضاع بد نشه.

دوستتون دارم

بوس به صورت ماهتون

عیدتون مبارک.

این چیزی نیست که من واقعاً دیدم، اما چیزی که درنهایت به خاطر می‌آوری، همیشه آن چیزی نیست که شاهدش بوده‌ای

دو تا موضوع خوشحالم کرد امروز.

رئیسم گفت سال جدید پنج شنبه ها تعطیله،حقوقم با این افزایش دولت ایشالا به بیست تومن میرسه دیگه.

خدایا شکرت.ایشالا سال جدید واسه همه سال خوبی باشه.خیلی خوشحالم.خیلی زیاد،خصوصا که پنج شنبه ها هم تعطیل شد.آرزوم برآورده شد.خدا به رئیسم خیر بده.

امروز که از اداره اومدم بیرون با خودم گفتم تا هفت هشت روز دیگه نمیرم سرکار،اصلا باورم نمیشد.این سه سال اخیر رو که کار نمیکردم و قبل از اون هم تو بیمارستان بودم و اصلا تعطیلی نداشتیم.خیلی خوشحالم.تو پوست خودم نمیگنجم.

مشکل زندگی پاسخ‌های بی‌شمار نادرست انسان به زندگی می‌باشد.

یه ترانه ساسی مانکن خونده که توش هی میگه :هیهات من الذله.حالا توی همین وبلاگ های بلاگ اسکای یه خانمی نوشته بود پسرم ترانه ساسی رو گوش داده و گفته این جمله یعنی چی منم گفتم نمیدونم مامان حرف بدیه.مغزتو گاییدم بشر.یه خواننده ای هم داشتم توی  وبلاگ قبلی،بچه اش قلیون دیده دست مردم گفته مامان این چیه؟اونم گفته مامان جون این دارو هست،آدمهای مریض استفاده میکنن،مغزتو گاییدم بشر.یه بار خسته و پاره سوار بی آرتی بودم تو میدون فردوسی بچه بغل مامانش بود به مامانش گفت :مامان این پیرمرده کیه؟ننه اش هم گفت :این امام خمینیه.مغزتو گاییدم بشر.

کتاب نمیخونید و مطالعه ندارید،لااقل برین تو ویکی پدیا،تو گوگل،تو هوش مصنوعی،مغز پوکتون رو گاییدم.هی میخوام دم عیدی چیزی نگم نمیشه.با این ضریب هوشی انتظار دارین آخوندها هم برن؟

فقط زیستن، زیستن و زیستن _ هر طور که باشد، اما زنده ماندن و زیستن

امیدوارم حقوق ها یه افزایش خوب داشته باشه.۲ تومن زیاد بکنن به درد خودشون میخوره.هر چند من چشمم از پزشکیان و دولتش آب نمیخوره که به فکر قشر کارگر باشه.یعنی از این پزشکیان بی برنامه تر توی تموم دنیا وجود نداره.یارو میخواد آخر هفته بره باغ،پیک نیک یه سفر یه برنامه ریزی میکنه،طرف میخواد با یه دختر بره سر قرار یه برنامه ریزی میکنه،این پزشکیان رئیس جمهور شده و برنامه ای نداره،یه دونه ظریف رو هم آورده هی مثل دخترا قهر میکنه.من همه اخبارها رو میبینم،این پزشکیان توی تموم سخن رانی هاش میگه اگه وفاق داشته باشیم و متحد باشیم امریکا نمیتونه ما رو تحریم بکنه،رئیس جمهور مملکت این قدر بی خبره از اوضاع کشور که نمیدونه ما الان وسط تحریم ها هستیم و مردم و ملت دارن پاره میشم از سختی و تورم و گرونی.این قدر بی اطلاعه از اوضاع و پرته از مرحله.تحریم پدر مملکت رو درآورده و سفره ها خالی و پدر و مادرها شرمنده روی بچه هاشون اون وقت این میگه امریکا نمیتونه ما رو تحریم بکنه‌.

من در عجبم از عقل ایرانی جماعتی که رفتن به این رای دادن.

یه نفر به اسم "نقطه سرخط" بهم یه پیام سکسی داده.

دم عیدی ساختی منو،دمت گرم.

هیچ چیز بدتر از انتظار آمدنش نیست، فهمیدم که تحمل خلأیی که بعدش می‌آید ساده‌تر است از سنگینی آن روزها.

رفتم مرغ و برنج عنبربو و تخم مرغ و روغن و دو تا ماکارونی و یه دبه ماست و یه بسته عدس و قند و شکر خریدم.هیچی هم پرداخت نکردم.همش جز کالا برگ الکترونیکم شد.این همه خرید کردم،هیچی ندادم،بعد بگین جمهوری اسلامی بده.

شما هم برین کالا برگتون رو خرید بکنید.

همین دیگه،بوس به جمهوری اسلامی.

پرم از راه، از پل، از رود، از موج پرم از سایه برگی در آب: چه درونم تنهاست.

نمیدونم این رو گفتم یا نه.

بچه که بودم وقتی توی خیابون های شهر کودکی ام قدم میزدم،پر از نور بودم.زندگی رو میفهمیدم و با آسمون در ارتباط بودم،با درخت حرف میزدم و صدای کبوترها رو میفهمیدم.با زمین در ارتباط بودم و راه که میرفتم صدای زمین رو میشنیدم.زندگی برام یک معنای دیگه ای داشت و سبزه ها سبزتر بود و رنگین کمان رو بعد تز بارون میدیدم.ملخ ها و سنجاقک ها روی شونه هام مینشستن و روحم میتونست پرواز بکنه.خودم رو تو اوج میدیدم و سبک بودم.بارون به صورتم میزد و موهام خیس میشد.رنگ ها زنده بودن و هوا بوی خوب میداد.

هرگز نباید هیچ گونه حسرتی از گذشته، هیچ سرزنشی از زمان حال را داشت (بلکه می‌بایست) یک اعتماد راسخ به آینده داشت.

طفل معصومم تب کرده.واکسن چهار ماهگی اش رو بعد از چند هفته تاخیر زدم.با کلی آشنا بازی و سفارش.اونی که آشنا نداره هم باید صبر بکنه تا ببینه حضرات چه تمهیدی اندیشه میکنن واسه کمبود واکسن.

زندگی بیش از آنچه به تو می‌دهد از تو می‌گیرد و همه چیز زمانی سخت‌تر می‌شود که ندانی چه چیزی برایت مهم است.

من هر چی که توی این وبلاگ میگم جز راست و حقیقت چیزی نیست و باید به همه حرفهام ایمان بیارین.من طرفدار هیچ حزب و نظام و گروهی نیستم،ولی وقتی آقا گفت مذاکره با آمریکا غیر شرافتمندانه هست من گفتم که حتما یه چیزی میدونه که اینو گفته.حالا چند روز پیش برخورد تحقیر آمیز ترامپ با زلنسکی رو دیدم با خودم گفتم درود به شرف آقا.فکرش رو بکنید مثلا پزشکیان،حالا من خیلی هم خوشم‌نمیاد ازش،ولی رئیس جمهور کشوره،داشتم میگفتم پزشکیان بره مذاکره بعد ترامپ بخواد باهاش اینجوری برخورد بکنه،یا هر کسی از ایران بخواد بره پای میز مذاکره و یه امریکایی کون نشور بخواد با مسئول کشور من اینجوری برخورد بکنه.من باید از خجالت و تحقیر بمیرم.الان باز یه مشت کونی خودباخته میان میگن نه تو نمیدونی امریکا با ایران اینحوری نیست و امریکا خیلی خوبه و امریکا با مردم ایران کاری نداره.کثافت ترین قوم و دولت همین امریکاست.خدا رو شکر که ریدیم بهش و باهاش مذاکره نکردیم.

«بسا روزه‌دار که از روزهٔ خود جز گرسنگی و تشنگی بهره نبرد، و بسا بر پا ایستاده به نماز که از ایستادن جز بیداری و رنج بری نخورد

آقا ما نخوایم به مهمونی خدا دعوت بشیم کی رو باید ببینیم؟