به روحم گفتم که خاموش باش و بی امید منتظر بمان؛ چون امید، امید برای چیزی اشتباه خواهد بود.

امروز که خونه بودم و طفل معصوم بیشتر روز باهام بود توهم زدم که حرف میزنه،یه جا انگار گفت جوجه،یه جا هم نون دادم دستش انداختش و گفت افتاد.دقیق اگر نگفته باشه ولی آهنگش رو گفت.مادر زنم میگه سلول های مغزش در بخش کلامی رشد خوبی داشته.من که نمیدونم این چیزا رو،ولی بچه ای که تازه رفته باشه تو ۷ ماه بعید میدونم بگه جوجه و من توهم زدم.یه بار خانوم ف تو همین وبلاگ گفت پدر و مادر ها همشون این توهم رو دارن که بچشون خیلی باهوشه.منم دچار همین توهم شدم.ولی اگه راستش رو بخواهید من از همون اول نه بچه خیلی باهوش دلم میخواست و نه بچه خیلی خوشگل،جفتشون آدم رو به دردسر میندازه.بچه معمولی سالم شاد دوست دارم،بچه ای دوست دارم داشته باشم که تو بزرگسالی افسرده نشه.البته که جوری هم تربیتش میکنم که همیشه شاد باشه،ولی خوب بعضی بیماری های روانی توی ژنتیک نهفته هستن.امیدوارم طفل معصومم حامل همچین ژنی نباشه.

خدا به هر کس که دلش بچه میخواد بچه سالم بده ایشالا.دنیای آدم رو بچه عوض میکنه.عکس ها و فیلم های قبل از بچه داریم رو نگاه میکنم به نظر ناقص و کم عقل و نپخته و بی ربط میاد زندگیم.اصلا یه جوری هستیم انگار.الان انگار تازه زندگیم شروع شده.

حالات و احساساتی که به انسان دست می‌دهد بیشتر تابع زمان و مکان است.

ظهر جمعه اول:نمیدونم چرا هر وبلاگی رو من لینک میکنم یا رمزی میشه،یا غیرفعال میشه یا صاحبش میبنده وبلاگ رو.خوب بابا جان من ما عادت داریم به نوشته هاتون.هر چقدر هم بد بنویسین،ازتون بدمون بیاد باز هم بودنتون بهتر از نبودنتون هست.یکیش خود من،متنفرین من بیشتر از طرفدارهای من هست،ولی همون ها هم هر روز وبلاگ من رو چک میکنن و منتظرن تا من یه حرف ناثواب بزنم تا شروع کنن به فحش دادن.ولی من همچنان مینویسم،حتی به غلط،حتی به قیمت شنیدن فحش.چون بالاخره تهش یه سری ها هستن که با خوندن وبلاگم خوشحال میشن.اصلا این ما وبلاگ نویس ها هستیم که تو این دوره مرگ اینترنت هنوز زنده هستیم.

ظهر جمعه دوم:گفتم مرگ اینترنت من یه تئوری دارم به اسم اینترنت مرده.و اونم اینه که اینترنت داره میمیره.اون خلاقیت و خلق آثار و تحقیق و تفحص توی اینترنت داره از بین میره،اینترنت خلاصه شده تو چند شبکه مجازی و بقیه سایتها هم از رو دست هم کپی میکنن.

ظهر جمعه سوم:برای عزیز دلم دعا کنید،گردن درد ناجوری گرفته.از بس که بچه رو بغل میکنه و راه میبره.ایشالا زودتر حالش خوب بشه.

زیاده عرضی نیست.سلامتی باشه واسه همتون.

واقعیت‌ها با نادیده انگاشته شدن، از بین نمی‌روند.

یک میلیون و پانصد هزار تومن دولت به همه کسایی که بچه زیر دو سال دارن پول داد که برن مرغ و گوشت و برنج و پوشک و این چیزا رو بخرن.منم رفتم دو بسته مرغ بزرگ و یه کیسه ۵ کیلویی برنج و یه روغن خریدم و فقط ۲۲ هزار تومن دادم و اومدم بیرون.کجای جهان و کدوم حکومتی همچین حالی به مردمش میده.خدا وکیلی تو بهترین کشور جهان زندگی میکنیم ولی این حس خود کم بینی و خود حقیر دونستنی که توی وجود خیلی از مردم هست نمیزاره که متوجه این موضوع بشن.

این اینستاگرام و ماهواره مغز پوک ایرانی ها رو شستشو داده و فکر میکنن اوضاعشون خیلی تخمیه.خلاصه که خاک بر سر هر کس که میگه ایران جای موندن نیست.

و بگو: حق آمد و باطل نابود شد؛ همانا باطل همواره نابودشدنی است.

حالا که بلاگ اسکای خرابه و شما نمیتونید این مطلب رو بخونید.

ولی من یکی از آرزوهام همیشه و برای سال ۱۴۰۴ این بود که سقف قابل وصول مهریه رو بیارن رو ۱۴ سکه و زندان هم حذف بشه از ماجرای مهریه.

این روزها خبرهای زیادی میخونم که انگار واقعا قراره این اتفاق بیفته.خدا به دل من نگاه بکنه و به خاطر بچه طفل معصومم این بار مهریه رو از دوشم برداره ایشالا.

خدایا تو خودت شاهد باش من نزدیک ۳۰ سکه تا جایی که میتونستم و حقوقم اجازه میداد مهریه دادم،ولی بعد کرونا شد و ترامپ اومد و تحریم ها زیاد شد و سکه یهو افزایش پیدا کرد.خدایا تو خودت شاهد باش که من درخوایت اعسار دادم که هر پنج ماه برام سخته یه سکه بدم و قاضی با بی رحمی بهم گفت میندازمت زندان فشافویه.خدایا تو خودت شاهد باش من و زن بیچاره ام توی دوران کرونا و تو بیمارستان کار میکردیم و آخر سال عیدی هامون رو میزاشتیم روی همدیگه و یه دونه سکه میخریدیم و میدادیم به اون زن خراب که دست از سرم برداره.خدایا تو خودت شاهد باش من کارمند آبرودار رو به خاطر مهریه اومدن دستبند زدن و تو محیط کار بردن پاسگاه و آبروم رفت.خدایا تو خودت شاهد باش به خاطر مهریه و استرس اون من دچار بیماری روحی شدم و هنوز دارم مداوا میکنم و قرص اعصاب میخورم.خدایا تو خودت شاهد همه فشارهای روحی و فشارهای مالی به خاطر مهریه باش.خدایا قسم ات میدم نه به خاطر من سراپا تقصیر،بلکه به خاطر این طفل معصوم که گناهی نداره این قانون مهریه اصلاح بشه و هزاران مرد بیگناه از زندان ها آزاد بشه و فسار و استرس از دوش خانواده ها برداشته بشه.

الهی آمین.