چشم های تو به من می بخشد شورِ عشق و مستی

از وقتی طفل معصوم وارد زندگی ام شده تغییراتی کردم.اول این که من بچه ها رو دوست داشتم از قبل ولی الان بچه ها رو یه جور دیگه دوست دارم،دلم میخواد همه بچه ها توی صلح و آرامش بزرگ بشن.شاید کسی باور نکنه ولی روزی نیست که به بچه های غزه فکر نکنم،وقتی بچه خودم رو توی بغل میگیرم یاد نوزادهایی میفتم که توی غزه هستن و دلم میگیره.

یه چیز دیگه هم اینه که قبل هر کاری ناخودآگاه با خودم میگم تو به عنوان بابای طفل معصوم این کار درست هست که داری انجامش میدی؟مثلا چند روز پیش میخواستم جق بزنم،ناخودآگاه به خودم گفتم یعنی این کار درسته که انجامش میدی؟و منصرف شدم از زدنش.یه چیز دیگه هم که آزارم میده پورن دیدن هست،یا مثلا دخترهای کم سن و سال رو توی اینستا میبینم لختی میپوشن.دوست دارم بهشون بگم دختر گلم این لباس مناسب تو نیست،ولی مشکلی با دخترها و زن های سن بالاتر ندارم.

کلی حرف همیشه میخوام بگم ولی یه کم سخته برام بیام توی وبلاگ بنویسم و کانال رو هم که زدم پاک کردم.حالا کمتر اینجا هستم ولی به معنای تعطیلی وبلاگ نیست.بلاگ اسکای چند تا باگ بزرگ پیدا کرده و معلوم نیست چی میشه،شاید یه روزی ببندن سایتش رو ولی تا وقتی که بلاگ اسکای هست منم هستم و به نوشتن ادامه میدم.

دیگه چی میخواستم بگم؟دوباره زیاد میرم توی اینستاگرام و وقت زیادی توش تلف میکنم.باید کمش بکنم.