آبروی من کیسهٔ زباله نیست که هر شب بذارینش دم در!

یه اتفاق عجیب و شرم آور برام افتاد دیشب.خیلی خجالت کشیدم ولی خوب دیگه کاریه که شده.

دیشب تو خواب شاشیدم،نه یه جیش کوچولو و یه نشتی ریز،نه یه شاش خیلی گنده،طوری که شلوار و شرت و زیرپوش و پتو و روتختی و تشک و همه چی خیس شد،خیس خیس.فکر کنم نزدیک ۲ لیتر شاشیدم تو رختخواب.بعد از خیسی و سردی بیدار شدم.نصفه شب بیدار شدم و عزیزدل اون طرف تخت با بچه بودن و بهش گفتم چی شده،کمی دلداری ام داد.لباس هام رو همه درآوردم و با پتو و روتختی پرت کردم یه گوشه.صبح که بیدار شدم بهم گفت اینا همه به خاطر آپنه هست.چند سالی هست بهم میگه توی خواب نفست قطع میشه و خروپف های عجیبی داری و نمیتونی تو خواب نفس بکشی و باید بری درمان بکنی.ولی من اهمیتی ندادم به این موضوع.احتمالا هم دیشب نفسم قطع شده توی خواب و بدنم دچار کمبود اکسیژن شده واسه همین شاشیدم به خودم.

حالا گفت خودم برات نوبت تست خواب میگیرم که بری دنبالش.کمی هم به قرص های اعصاب مثل فلوکستین و رسپریدون که میخورم مشکوک هستم ولی از اونا نیست.علتش همون آپنه هست.

به هر حال خدا رحم کرد که خونه خودم بودم و ایشالا دیگه این اتفاق نیفته برام.