تراویس بیکل
تراویس بیکل
تراویس بیکل
تراویس بیکل
وطن نسبت به خدمت‌گزاران خود حق‌شناس است
طفل معصومم با پوشک کانفی حالش خوب شد و قرمزی های پاش از بین رفت.طفلک بچه ام،دلم براش میسوخت.خدا هیچ نی نی رو مریض نکنه و همه نی نی ها ایشالا حالشون خوب باشه همیشه.
دلبری پیغام خصوصی داده بود که طرفداری از نظام ات واقعی هست یا ایستگاهمون رو گرفتی.ساده میگم،اونایی که زمان شاه زندگی میکردن و از امکانات پهلوی استفاده کردن و تحصیل کردن و صاحب شغل شدن و خانواده تشکیل دادن و بهترین ماشین رو میخریدن و خونه ویلایی بعد چند سال کار کردن خریدن و آزادی پوشش داشتن و کشورشون پاسپورت معتبر داشت و همه کار خوب و دولتی داشتن نمیدونم چی توی سرشون گذشت که میلیونی ریختن تو خیابون و شاه رو بیرون کردن.آیا کار خوبی کردن؟حالا ما هم بچه های همین خاک هستیم،بچه نظام هستیم،بچه انقلاب هستیم،نسل بزرگ شده در دل جمهوری اسلامی هستیم،جمهوری اسلامی ما رو مدرسه فرستاده،خرج دانشگاهمون رو داده،حقوق به پدرانمون میده،مریض بشیم،زایمان بکنیم تمام یا قسمتی از هزینه هامون رو میده،بیمه برامون رد میکنه،حقوق بازنشستگی بهمون میده،یارانه بهمون میده.عزت و احترام و مقبولیت تو منطقه و جهان بهمون داده،امنیت داریم،دله دزدی هست ولی موشک رو سرمون نمیباره و راحت شب میخوابیم.آیا در مقابل این همه خوبی باید نمک نشناس بود و انقلاب کرد؟اگر ما دنبال براندازی و بیرون کردن آخوندها باشیم پس چه فرقی داریم با نسل گذشته که شاه رو بیرون کردن.ما باید از تاریخ درس عبرت بگیریم،نباید محکوم به تکرارش باشیم.من دل سپرده به جمهوری اسلامی و رهبرم هستم چون توی این مملکت بزرگ شدم و به خاطرش سربازی رفتم،خیلی باید احمق باشم که مخالفش باشم.من موافق اصلاحات هستم.جمهوری اسلامی باید اصلاحاتی در زمینه قوانین خانواده و پوشش و اصلاحات اقتصادی انجام بده.و جلوی فساد و مافیا و کثافت کاری بانک ها رو بگیره.ما باید دنبال اصلاحات باشیم،منظورم اصلاح طلب هایی مثل خاتمی نیست.دنبال اصلاحات باشیم،نه دنبال براندازی.پس در نهایت جوابم به اون دلبر این هست که بله،من رهبر رو دوست دارم،چون اگر یک بار تعصب و کینه رو کسی بزاره کنار و یکی از سخن رانی هاش رو گوش بده میبینه که مو به موی حرفاش درسته،پیش بینی هاش همیشه درست بوده و بالاتر از همه پدر معنوی همه ما به حساب میاد.من چشم باز کردم آقا رهبر بوده و زیر سایه اش بزرگ شدم،مخم باید تاب داشته باشه که طرفدار پهلوی یا هر خر دیگه ای باشم.مثل این میمونه که پدر خودم رو دوست نداشته باشم و عاشق مرد همسایه باشم که به مادرم نظر داره.
والسلام
قشنگ معلومه ایستگاه کردی
خوشحالم بچه دار شدی، مدتها بود نخونده بودم بلاگت رو و نمیدونستم بالاخره بچه اومد!مبارکها باشه
به خدا حرفهام جدی بود.
امید است خیل عظیمی از دنبال کنندگان بالاخره جواب سوالاتشون رو درباره اعتقاد شما بگیرن
بوس خوشگل
احسنت باریکلا چه تحلیل قشنگی
نمک خوردی ونمکدان نشکستی
ارادت
پوشک خاص تنها نیاز فرزندتان است؟شیر خشک مورد نیازش نیست؟
پسر من( سی و هشت سال پیش ) شیر خاص سیمیلاک مورد نیازش بود ولی در داروخانه های زمان جنگ یافت نمی شد.همسر او را بغل گرفته بود و داروخانه به داروخانه به دنبال شیر خشک برای او بود و جواب رد می شنید.اما در یک داروخانه یکی از مشتریان(مراجعین) به او می گوید دنبالم بیا اینجا در خانه مان تا من نیم کارتن شیر خشک دارم ازین مارک به تو میدهم.خدا می داند ما از شوق اشک می ریختیم چون بچه ها معصوم اند و نیاز های شون قلب ما را به درد می آورد .حالا همان پسر به پدر خود می گوید تو نمی فهمی نظر من درست(گرچه لعدا هم عذر می خواهد هم به دستبوس می آید).
رضوان جان زیباترین کامنتهای جهان متعلق به شماست
سلام من هم مدتها اینجا نیومدم بالاخره صاحب بچه هم شدی. مبارکه اما لطفا از اون حرف های بد پیش بچه نگی .
ممنون عزیزم
من فقط حرفهای خوب میزنم.هیچ وقت حرف بد نزدم
سلام تراویس
حرفات رو صد در صد قبول دارم. به جزء یه قسمت هایش در مورد پ ها ( فامیلی کاملا جعلی). پ های دماغ زشت تو دورترین روستا های ایران، آموزش و امکانات نبردن.
من چون خودم متولد یکی از این جاها هستم، با اطمینان میگم پ های دماغ زشت کاری به مناطق دوردست و اهالیش نداشتن! ما تازه سال شصت برق دار شدیم! همون سال شصت هم مدرسه دار!
خاک تو سرشون