می‌خواهم به یادِ من باشی؛ اگر تو به یادِ من باشی، عینِ خیالم نیست که همه فراموشم کنند!

این بچه هنوز نیومده ذهن من رو  درگیر کرده و به تکاپو افتادم،قبلش که راننده اسنپ بودم و با خودم میگفتم تا ابد همین میمونم و خونه و ماشین هم دارم و بیمه هم واسه خودم رد میکنم و ساعت کاری منعطف دارم و خودم رئیس خودم هستم و سلطان جهانم به چنین روز غلام است ولی وقتی شنیدم عزیزدل حامله هست با خودم گفتم شاید این بچه وقتی رفت مدرسه دوست نداشت بگه بابام راننده اسنپ هست و یه میل عجیبی درونم زنده شد که برم سرکار و یه حقوق ثابت ماهیانه داشته باشم.این شد که الان شاغل هستم.اما الان هیچ درکی ندارم که وقتی به دنیا اومد زندگیم چطور میشه،توی پاییز میخوام دوره های حسابداری شرکت بکنم و تبدیل به یه کمک حسابدار یا حسابدار بشم و فیلد شغلی ام رو عوض کنم.اما نمیدونم میتونم یا نه،نمیدونم چقدر هزینه داره واسم تولد بچه،چقدر باید خرج کنم،چی باید بخرم،هزار تا فکر توی سرم هست و نمیدونم از کجا شروع کنم.احتمالا عزیز دل خودش همه چی رو بدونه،این که بیمارستان کجا باید بریم و بچه شب کجا میخوابه و چی باید بخریم براش.من که چیزی حالیم نمیشه.

ولی هر چی که هست میدونم قدمش مبارک هست و زندگیم عوض میشه.