احساس می‌کردم مانند یک صندلی دندانپزشکی شده‌ام. هیچ‌کس از آن متنفر نیست، اما همه از آن اجتناب می‌کنند.

خوشه چین اول:یه سمیرا هست توی همه وبلاگ ها،دقیقا همه وبلاگ ها کامنت میزاره و توی کامنت هاش هم استیکر میزاره،اون چرا واسه من کامنت نمیزاره؟

خوشه چین دوم:این آقای اصغری کارشناس هواشناس خیلی ادایی تشریف داره.

خوشه چین سوم:چرا وقتی به دریای خزر میگن دریای کاسپین به کسی برنمیخوره ولی وقتی خلیج فارس رو میگن خلیج عربی همه فشار میقولن؟

خوشه چین چهارم:هوا بارونی شده،اینجا هر چی بیشتر ابری و بارونی باشه به نفع ماست بس که آفتابش برنده و سوزان هست.

خوشه چین پنجم:فیلم گودزیلا و گینگ کونگ جدید رو دیدم،جلوه های ویژه اش خوب بود،داستانش ضعیف بود.

خوشه چین ششم:چرا تصاویری که از نمایشگاه تهران میزاره،این قدر خلوته؟

خوشه چین هفتم:به جز عزیزدل خودم،خانم ف و هاله قدسی جونم هر زن بی حجابی رو توی خیابون ببینن باید دستگیر کنن و مستقیم ببرن زندان.

خوشه چین هشتم:چرا بعضی وبلاگ نویس ها مینویسن حوصله تایید کامنت ها رو ندارم،مگه یه تاچ ساده یا یه کلیک کردن با ماوس چقدر وقت میگیره؟ما وبلاگ نویس ها باید این کسایی که هنوز وبلاگ میخونن و کامنت میزارن رو دستاشون رو ببوسیم.والا تو این دوره زمونه با این حجم از بازی ها و سرگرمی ها و شبکه های مجازی همین که تشریف میارین وبلاگ میخونید منت سر بنده حقیر میزارید.

خوشه چین نهم:از ترس بلاگ اسکای دچار خودسانسوری شدم.

اگه تا اینجا خوندی بدون که دوستت دارم،پس یه بوس به ممدرضا گلزار بده.