طوری زندگی کن، انگاری فردا خواهی مرد؛ طوری کار کن، انگاری هیچگاه نخواهی مرد.

یه قرصی هست به اسم پاروکستین که ما دیوونه ها میخوریم تا حالمون نرمال باشه و توی اینترنت هست اثراتش.منم این قرص رو میخورم.حالا امروز رفتم دکتر روانپزشکم که مجدد ویزیت بشم،این قرص و برام نوشت،صد تا داروخانه رفتم تا بالاخره این قرص رو پیدا کردم.هیچ چیز خاصی هم نیست،ایرانی هم هست،تولید داخل هست ولی نایاب شده،حالا تکلیف من و امثال من چی هست؟من شیرازم،بالاخره ده تا داروخانه رفتم تا بالاخره با دوز بالاتر پیدا کردم،اون بدبختی که توی روستا و شهر کوچیک هست باید چی کار بکنه؟نیاز هم داره به این دارو.این وضع داروی مملکت رو فکر نکنم حتی اون بابایی که وسط تابستون کاپشن میپوشه و خیلی دوستش دارین هم بتونه درست بکنه.

ویزیت دکتر روانپزشک به همین برکت قسم ۳۰ ثانیه بیشتر نشد.وقت گرفتم.از لحظه ای که رفتم داخل تا اومدم بیرون ۳۰ ثانیه بیشتر نشد و ۲۵۱ تومن گرفت ولی حلالش باشه،هم خلق و خوی بد سابقم از بین رفته،هم الکی حشری نیستم که بخوام با همه سکس بکنم،هم تمرکز دارم توی کارم.کار خوب هم پیدا کردم،عادتهای زشت و ناپسندم رفت کنار و خیلی آدم خوبی شدم.از من به شما نصیحت و وصیت برین روانپزشک اگر احساس بد توی زندگیتون دارین،حالتون جوری خوب میشه که زندگی انگار یه جور دیگه میشه.

اگه تو هم روز تاسوعا و عاشورا مثل گرگ همه نذری ها رو شکار میکنی پس یه بوس به اریک اریکسون بده.