خیلی عجیب است که گاهی اوقات، خاطرهٔ مردگان، بسیار طولانی‌تر از خاطرهٔ یک زندگی ربوده شده به زندگی خود ادامه می‌دهد.

ملالت اول:من همه کامنت ها رو تایید میکنم به جز کامنت هایی که به دیگران فحش میدین.مثلا یکی میاد به عزیز دلم فحش میده،انتظار داره تاییدش هم بکنم.فحش دادن کار خوبی نیست.

ملالت دوم:هر شب سریال فاصله ها رو از شبکه ifilm می بینم،توی بعضی سکانس ها شهرام عبدلی و حسن جوهرچی با هم همبازی هستن،قلبم میگیره وقتی این سکانس ها رو میبینم و تف میفرستم به این دنیایی که نامرد و بی وفاست.

ملالت سوم:با عزیز دل رفتیم پارک آزادی و من پتو پهن کرده بودم و به سبک شیرازی ها دراز کشیده بودم که یه مادر و دختر رد شدن و مادره به دخترش گفت فضولی بکنی به این آقا میگم دعوات کنه و منو نشون داد.این قدر نالاحت شدم که حد و حساب نداره.این چه تربیتی هست؟بعدش هم مگه من چه هیبتی دارم که دخترت بخواد از من بترسه.

ملالت چهارم:حرف چندانی برای گفتن ندارم جز این که صدای علی لهراسبی رو خیلی دوست دارم.

مرسی مهربون که تا اینجا خوندی،دوست دارم صورت ماه کری مولیگان رو ببوسی که عین خانوم ف میمونه.