بهار اول:بعضی سوپرمارکت ها یه محصولی دارن به اسم کیک گل محمدی معینی پور،اگر دیدین توی خریدنش شک به دلتون راه ندین و سریع بگیرین و بخورین،خیلی خوشمزه هست لامصب.
بهار دوم: حقوق گرفتم احتمالا یه دستگاه اسپرسوساز قسطی بخرم.میدونی زندگی من چطوری بوده و هست؟هیچ وقت نتونستم یه چیزی رو که میخوام همون لحظه برم بخرم،منظورم چیزایی هست که چند میلیون یا چند صد هزار تومن باشه،همیشه دستم خالی بوده یا خرج های مهم تری داشتم و هر جیزی که خریدم تا حالا باید براش برنامه ریزی بکنم.ناراحت نیستم،بیشتر مردم مثل خودم هستن.
بهار سوم: گزارش هایی در اینستاگرام میبینم که از دخترها یا پسرها میپرسن چه کسی کنسله و میگن که پسری که زیر ۱۸۰ باشه کنسله یا دختری که زیاد بخوره کنسله و فلان.خداوند متعال با اون بزرگی و کَرَم و عظمتش هیچ بنده ای رو کنسل نکرده و همه یه جایگاهی پیشش دارن بعد ما کی باشیم که بنده های خدا رو کنسل بکنیم.اصلا خیلی اصطلاح زشتی هست این کنسل کردن.هر آدمی واسش خودش احترام و شخصیت داره.و دیگه این که من نمیدونم دخترها یا پسرها توی چه دنیایی سیر میکنن،الان کارگر بدبخت هر روز هفته از ساعت ۷ تا ۴ کار میکنه و در نهایت آخر ماه حقوق اداره کاری بهش ۹،۵ میلیون میدن،یعنی زیر ۱۰ تومن.اینم قانون اداره کار هست.بعد چطوری یکی برمیگرده میگه کسی که زیر ۴۰ تومن در بیاره کنسله.چرا اصلا این حرف رو میزنه.من درسته دارم شبیه پدربزرگ ها میشم.ولی واقعا بعضی تفکرات نسل جدید آزارم میده،تقصیر پدر و مادرهای احمقشون که هم سن و سال های ما هستن هم هست.خلاصه این که کسی رو الکی کنسل نکنید و این اصطلاح انسان ستیز رو هم به کار نبرین.
اگه تو هم این پست رو تا اینجا خوندی به احترام هاله جون قدسی که نگفته میدونم دوسش داره یه بوس به ریچارد گیر بده.
موافقم کاملا با حرفات
با کدوم قسمتش؟؟
منم با تمام حرفات موافقم! حالا همین سوسولا یه ریال هم ته جیبشون باشه از خودشون نیست. همه هم که مصرف گرا و دوزاری!! اون پدر و مادری که چنین بچه ای دارن باید برنامه اون شبشون کنسل میشد!!
از تراویس باید درس انسانیت یاد بگیریم. زنده باشی.
از نیره هم درس مهربانی و بزرگواری باید یاد گرفت
من هم با حرفات درباره این اصطلاحات مثل کنسله و دختر باید ... و پسر باید ... موافقم. واقعا غیرانسانین.
ممنون مونا گلی
متاسفانه بیشتر جامعه الان همین شکلی دارن خرج و مخارج رو جلو میبرن
حالا انگار دخترا خودشون همه ۱۷۰ به بالا، پولدار و مستقلن، پسرا هم همه از دم سیکس پک
همه این کوکتلای بی ریختم منم تو خیابون
گل گفتی
واقعن ها!
اگر مرگ نبود، زندگی بی معنی میشد
بخش آخر ، چون اون کیک گل محمدی رو هنوز امتحان نکردم
قربونت
با اینکه اغلب دنیای ذهنی شما رو درک نمیکنم اما گاهی حرفهای خوبی میزنید مثل همین پست.
ته تهش دهه شصتی ها خیلی منصفانه فکر و قضاوت میکنند.
همسر من هم دقیقا همین مدل زندگی داشته البته دقیقا که نه، میشه گفت چند درجه هم بدتر، چون حتی با برنامه ریزی هم نتوانسته چیزهایی که میخواسته بخره، عجیب اما واقعی! و البته غم انگیز!
الان حس شکست خورده ها رو در آستانه ۴۰ سالگی داره! من هم تا ۲۵ سالگی در شرایط اسفناک تری بودم، بعد اون شرایط بهتر شد اما من همچنان از خرج کردم های بی مهابا میترسم چون چیزی در ناخودآگاهم همیشه با پس انداز و صرفه جویی و فکر کردن به آینده گره خورده!
زنده باشید.درود بر شما.بیشترمون همچین طرز فکری داریم